Siz de yaşınız ilerledikçe yılların sular seller üzere akıp geçtiğini hissedenlerden misiniz? Bunun bir sebebi var.
Kaynak: 1 | 2 | 3 | 4
1. Yapılacaklar listeniz o kadar çok birikiyor ki aklınızı daima meşgul ediyor ve ister istemez vakit yetmezliğinden ertelemek zorunda kalıyorsunuz.
Bu ay bütün sorumluluklarınızı bitireceğinizi düşünürken öbür ay gelip çatıyor, vakit yeniden uçup gitmiş üzere hissediyorsunuz.
2. Geçtiğiniz pazar gününün, hatta ondan evvelki pazarın da ne çabuk geçtiğini düşünüyorsunuz.
Gelecek pazar gününün de süratle geleceğini biliyorsunuz.
3. Çocukken akrabaların ne kadar büyüdüğünüzü söylemelerini garipserken artık siz birebirini çocuklar için söylüyorsunuz.
Akrabanızın bebeği güya birkaç ay içinde apayrı bir çocuk oluvermiştir, meğer ortadan sandığınızdan daha fazla vakit geçmiştir.
4. İçinde bulunduğunuz yaşa şimdi tam manasıyla alışamamışken kendinizi yeni yaşınıza girerken buluyorsunuz.
“Demek 25 oldum.” derken bir bakmışsınız ki 26. yaşınızı doldurmak üzeresinizdir.
5. Bir yıl evvel ölen ünlü birinin vefat yıldönümü geldiğinde “O kadar olmuş mu yaa!” diye reaksiyonlar veriyorsunuz.
Birkaç ay olmuş üzere geliyordur ancak aradan koca bir sene geçmiştir.
6. Pekala, bütün bunların nedenleri nelerdir?
hbrturkiye.com
Vakit geçsin, gün bitsin ancak hayat bitmesin diye düşünüyorsunuz. Zira bir şeyleri unutmak ya da bir şeylere ulaşmak amacındasınız. Bu türlü bir hayata devam ettiğiniz sürece yıllar sonra vaktin nasıl geçtiğini anlayamayacak olmanız çok doğal.
7. Çocukluk yıllarının dolu dolu hatırlanmasının nedeni, o yıllarda her yaşadığınız olayın bir birinci tecrübe olmasındandır.
Beyniniz birinci kere karşılaştığı olayları daha akılda kalacak biçimde kaydeder. Yetişkinlik devrinizde tecrübeleriniz azaldıkça emsal olayları hatırlanmaya kıymet bulmuyorsunuz. Şöyle geriye dönüp baktığınızda çocukluk yıllarındaki anılar ağır basıyor, yetişkinlik devrindekiler ayrıntılı ve baskın bir biçimde hatırlanmadığı için vakit süratle geçiyormuş üzere hissediyorsunuz.
8. Bunun tahlili ise rutinliği elden geldiğince azaltmak ve daima yeni tecrübeler yaşamak olacaktır.
Bu rutinliğe sebep olan şey aslında toplumsal sistemdir. Aklınız ziyadesiyle doludur; bir yandan işiniz ya da okulunuz, aile hayatınız, gündemdeki olaylar, hobileriniz derken her şey bir döngüye girer ve sıra dışı şeyler yapmaya fırsat bulamaz olursunuz.
9. Yetişkinlik devrinde aslında vaktin bir an evvel geçmesini de istersiniz.
Finaller bitse de rahatlasam, şu okuldan mezun olsam da kurtulsam, askerlik bitse de artık bir işe başlasam, bir an evvel terfi etsem derken tam da istediğiniz üzere vakit süratle geçiyordur. Bir yandan vaktin geçmesini isterken bir yandan da yılların geçmemesini istersiniz. İşte değerli olan da bu noktada. Emelleriniz için vaktin geçmesini istiyorsunuz lakin vefata yaklaşmamak için de vakit geçmesin istiyorsunuz.
10. Rutin yaşayan insan ile dolu dolu yaşayan insan ortasındaki vakit farkı nedir?
Rutin yaşayan insan gün içinde çok fazla sıkılır ve günün bitmediğinden şikayet eder. Dolu dolu yaşayan kişi ise o günkü yaşadıklarından keyif aldığı için gün onun için çok süratli geçer. Lakin bu iki tip insanın son bir yılını ele aldığımızda işler bilakis dönüyor ve durumun net sebebi ortaya çıkıyor. Rutin yaşayan kişi son bir yılına baktığında kayda kıymet bir şey yapmadığı için vakit çok süratli geçmiş üzere gelirken, dolu dolu yaşayan kişi için o yıl daha uzun sürmüş üzere gelir.
11. Bu ‘algılama’ yalnızca vakit için değil, fizikî büyüklükler için de yaş ile bir arada değişmektedir.
Mesela; küçükken ilkokulunuzun bahçesi çok büyük gelirken, uzun yıllar sonra orayı gördüğünüzde güya daha küçük üzere gelir.
Bunun sebebi çok nettir; şimdiki fizikî büyüklüğünüzle oransal değişme o bahçeyi daha büyükmüş üzere algılamanıza neden olur. Çocukken vaktin daha yavaş, artık daha süratli geçtiğini düşünme nedenlerinizden biri de budur. 7 yaşındayken yaşanan 1 yıl, hayatınızın 7’de 1’idir; 25 yaşındayken ise 25’te 1’idir. ‘1 yıl’ı algılama biçimimiz bu yüzden de değişiklik gösterir.
12. Bu hissi yaşamak istemiyorsanız yapmanız gereken daha minimalist yaşamaya çalışmak olacaktır.
Gereksiz fazlalıkları atıp yerine pahalı şeyleri koyduğunuzda ânı yaşamanın hoşluğunu fark edeceksiniz.
Şayet hafta sonu tatilinizin yavaş geçmesini istiyorsanız gününüzü evde televizyon karşısında geçirmeyin. Yeni şeyler deneyin. Pazar gecesi dönüp baktığınızda o iki günün eskisine nazaran uzun geldiğini göreceksiniz.
Günümüzde haberler, espriler, olaylar, beşerler fast food üzere süratle tüketiliyor. Bu türlü olunca da haliyle biraz hazımsızlık yapıyor.
Bir kelamla noktalamak gerekirse; “Hayatının bir dakikasını boşa harcamaya cüret edebilen biri, hayatın bedelini anlamamıştır.” / Charles Robert Darwin
Onedio
