Kimi insanları anlatmak için sözler yetmez ya, biz yeniden bu türlü bir işin altına gireceğiz. Bugün kendisinin 70. doğum günü. Hürmetle…
Bazen neye sahip olduğumuzu unuturuz ya, hatırlayıp kendimizi şanslı hissedelim diye Ferhan Şensoy’u analım istedik. O yalnızca bir “tiyatrocu” olarak tanımlayamayacağımız kadar derya deniz bir insan.

Nerden başlasak, nasıl anlatsak… Samsun’un Çarşamba ilçesinde doğduğunda herhalde hiç kimse onun bir gün bu kadar başarılı bir tiyatrocu olacağını varsayım etmemişti.

O periyot Çarşamba Belediye Lideri olan babası Yusuf Cemil Şensoy’un da oğlunun oyuncu olmasını istediği pek söylenemez.
Çarşamba’dan kalkıp Galatasaray Lisesi’ne gitmesi ise onun hayatındaki tahminen de en kıymetli dönüm noktası.

Okulda arkadaşlarına taklitler yapıyor, daha doğrusu meddah oluyor. Yavaş yavaş başlıyor tiyatro aşkı. Bir müddet sonra öğretmenler bile onun yazıp oynadığı oyunları büyük bir zevkle seyretmeye başlıyorlar.
İlerleyen yıllarda yazdığı oyunlar ve skeçler, efsane Devekuşu Kabare’de sergilenmeye başlıyor. Bir düşünün o takımın muhteşemliğini!

Oyuncu olmak isterken babasının zoruyla Hoş Sanatlar Fakültesi’nde Mimarlık okumaya başlıyor lakin ne yarar…

Derken Fransız Büyükelçiliğinde bir kompozisyon yarışı ilanı görüyor ve müsabakaya giriyor; kazanıyor da… Ödül olarak üç hafta Fransa’ya gidiyor. Tesadüfen Strazburg Devlet Tiyatrosu’nun öğrenci alımı ilanını görüyor ve imtihana tek Türk vatandaşı olarak giriyor ve imtihanı kazanıyor.
Fransa, Kanada ve Avrupa turnesi derken, Türkiye’ye dönüyor… Ha bu ortada, size Ferhan Şensoy’un Kanada’da sevgilisiyle yaşadığı değişik bir olayı anlatalım:

Kanada’da oyunculuk yaptığı sırada ünlü oyuncu Monique Mercure ile aşk yaşıyor Ferhan Şensoy. O devir Monique Mercure epeyce ünlü, başarılı ve varlıklı. Ferhan Şensoy başarılı lakin büsbütün kendi imkanlarıyla orada bulunuyor. Monique, maddi manevi takviye sağlıyor sevgilisine ama çok da kıskanıyor onu. Bir gün bir davete gidiyorlar. Ferhan Şensoy’un diğer bir bayanla muhabbet ettiğini gören Monique, ortalarına girip “Onun üstündekileri bile ben aldım” üzere laflar ediyor. Ferhan Şensoy o sonla sevgilisine bir tokat atıyor ve üstündekileri orada çıkartıp, yalnızca iç çamaşırlarıyla kalarak yeri ve sevgilisini terk ediyor.
Ancak onun en büyük aşkı Monique değil. Daha romantik, hatta çok daha dramatik bir Civciv’i vardı onun…

Mimarlık fakültesini kazandığı birinci an akademinin bahçesinde tanışıyor onunla. Kızın ismi Gönül Bayraktar. Ferhan Şensoy okula başlıyor lakin Gönül, İzmir’e ailesinin yanına dönüyor. “Seni şimdiden özledim Civciv’im”le başlayan mektuplar yazıyor; Civciv de ona birebir aşk kelamlarıyla karşılık veriyor. Gün geliyor, Civciv hostes oluyor. Bu ortada Ferhan Şensoy Fransa’da okulda. Sonrası Şensoy’un kendi kaleminden şöyle:
“… Sabah Almanya baskısı bir Türk gazetesi alıp biniyorum trene. Gazetenin birinci sayfasında bir uçak enkazı fotoğrafı! Paris’te Boulogne ormanına düşmüş bir THY uçağı. Kimi ölenlerin isimleri, bazılarının fotoğrafları var. En başta Civciv’in fotoğrafı…”
Bir de kitapları var alışılmış. Okumayı seven her insanın kütüphanesinde kesinlikle bulunması gereken kitaplar onlar.

Birinci kitapları “Afitap’ın Kocası İstanbul” ve “Gündeste” şu an bile güç bulunan kitaplar örneğin.
Tek kanallı televizyon periyotlarında bize Varsayalım İsmail üzere mükemmel bir diziyi kazandırması ise fevkalade bir olay.

Diziyi artık bile seyretseniz asla eskimediğini göreceksiniz. O kadar farklı, o kadar başarılı bir iş…
1989 yılında büyük usta Münir Özkul’dan aldığı kavuğu 2016 yılında Rasim Öztekin’e devretti.

Pekala Ferhan Şensoy’un Sezen Aksu ile başrolleri paylaştığı “Büyük Yalnızlık” isimli bir sinemada oynadığını da biliyor muydunuz?

Ferhan Şensoy’u yakından takip edenler elbette biliyordur fakat bilmeyenler de vardır diye bu bilgiyi buraya bırakalım.
Ama son devir işlerinden olan “Pardon” sineması, bizim için kült sinemalar sıralamasının en üstlerinde yer alıyor. O denli değil mi İbrahim?

Sinema, Ortaoyuncular Tiyatro Topluluğu’nun 1998 yılında oynadığı “Çok Tuhaf Soruşturma” adlı oyundan sinemaya uyarlandı.
O vakit şuraya çabucak bir İbrahim’in “Siee siee sieee” hallerini da bırakalım.

Pekala “Şans Kapıyı Kırınca” sinemasının Küba’daki çekimleri sırasında Fidel Castro’nun Ferhan Şensoy ve takımına maaş bağladığını söylesek?

Evet motamot o denli. Sinemanın oyuncularından İlkay Saran olayı şöyle anlatıyor:
Ferhan ile ‘Şans Kapıyı Kırınca’ sinemasını çekmek üzere Küba’ya gittik. Bir gün sette çalışırken Fidel Castro tarafından görevlendirilen bir adam bize zarflar getirdi. Zarflarda direktör Ferhan Şensoy için 20, oyuncular için 10, teknik grup için de 5’er dolar vardı. Ferhan Şensoy parayı kabul etmeyip gönderdi. Doğal biz de geri verdik. Fakat para, şöyle bir notla sete geri gönderildi: ‘Topraklarımda çalışan hiçbir personelin emeği karşılıksız kalamaz. Ülkemde çekim yaptığınız için teşekkür ederim. Fidel Castro’… Fidel Castro’nun bu notundan çok etkilenen Ferhan Şensoy ve bizler parayı kabul ettik. Sonra da paranın hepsini toplayıp Küba’daki bir tiyatroya bağışlamıştık.
Ferhan Şensoy’un bir hayat filozofu ve çağdaş fikir insanı olduğunu da konuşmadan geçmeyelim. Hatta onun duvarlara kazınacak kelamlarından birkaçını da buraya bırakalım:

-
“Hiçbir okul, mesleğinin erbabını mezun etmez; o mesleği seçmeye niyetli adaylar yetiştirir.”
-
“Düşünmek bir tuzaktır, akıl dürter huzuru. Keyifli yaşamak için, aptal olmak gerekli.”
-
“Rıza fakat aksini tercih ettiğinizde ezilmeyeceğiniz, aç kalmayacağınız, dışlanmayacağınız, dövülmeyeceğiniz kurallar sağlandığında istektir.
Ferhan Şensoy ile tıpkı çağda yaşamış olmak bile bizler için büyük bir baht. Kitaplarından, oyunlarından ve telaffuzlarından öğrendiğimiz o kadar çok şey var ki…

“İnsan bir hoşluğun farkına varamıyorsa, o hoşluğu hak etmiyor demektir” demiş. Umuyoruz ki seni hak edecek kadar fark edebilmişizdir Ferhan Şensoy…

Uygun ki doğdun büyük usta! Bu beş benzemez dünyada sen hiç eksik olma…
Onedio
