Röportajdan sonra Atilla Taş'ı daha bir sevdim…
Armağan Çağlayan'ın YouTube'da büyük ses getiren Gör Beni programında bu defa Atilla Taş konuktu. Atilla Taş ile ilgili farklı detayların mahal aldığı röportajdan birtakım detayları sizler için derledik.
Sizi kim Adana'dan buldu getirdi?
Ben kendim geldim. Velev Unkapanı plakçılar çarşısı çok meşhurdur. Ordan bu türlü umutlarla giriyorsunuz elinizde bavullarla üzere. Plakçıları falan gezdim. O devir müziğim vardı Asi diye. Sonra Devran Çağlar okudu o şarkıyı benden aldı. Ben orda yatıp kalkıyordum bir plakçıda. Hafta sonu üstüme bütün o demir kapılar kapanırdı, orda kalırdım ben. Yatacak konumum yoktu, orda yatıp kalkıyordum. İki yıl orda yattım kaldım. Sanatkarlarla tanıştım, yapımcılarla tanıştım bu arada.
Pekala nasıl geçiniyordunuz?
Birebir hengamda çalışıyordum. Müzikçilere beste veriyordum yeni çıkış yapmış müzikçilere. Rober Hatemo'nun Esmer müziği vardı birinci çıkış yaptığı. O müzik da benim şarkımdır mesela. O denli geçiniyordum lakin kimse bana albüm yapmıyordu. En son Erol Zaviye ile tanıştık o periyotta. O bi albüm yaptı Ham Çökelek, Silifke Türküsü. O denli kaldık, ismimiz da kaldı ham çökelek…
O büyük ünün artık bittiğini ne hengam anladınız?
Bi sanatçı için birinci anladığınız konum sokak olmuyor saf ki kişiler yeniden sizi tanır eder ancak gittiğiniz konserlerde artık eski şaşaalar kalmıyor. 1000-2000 insan topladığınız küçük diskolara bir bakıyorsunuz artık 100 kişi 50 kişi geliyor. Albümler satmıyor.
İnsan panik oluyor mu o devir?
Evet
O panikle daha da büyük günahlar yapılıyor…
Doğal. Ya ne oluyor biliyor musunuz, ilgi bir çeşit uyuşturucu, şöhret bir tıp uyuşturucu. O denli bi şey ki bünyenize bir defa girdiği vakit o dopamin, o endorfin salınımı… Mesela çok olağan bir örnek vereyim: Ben 3 ay 5 ay turneye çıkıyordum konser turnesine. O denli bir adrenalinle doluyorsunuz ki haneye geldiğinizde çok mutsuz oluyorsunuz. Zira vücudun almaya alıştığı bi dopamin bi endorfin seviyesi var ve o seviyeye ulaşamayınca vücudunuz size “ha o vakit ben bir içki içeyim rahatlayayım, şunu içeyim rahatlayayım” nerde salakça bi şey var onu yapmaya başlıyorsunuz. Bugün beğeni için yapılan gerizekalılıklar, o vakit şöhretlerin yaptığı şeylerdi. “Aaa herkesin 20 bin beğeni aldığı şey 500 beğeni aldı, daha manyakça bir şey yapayım, daha çok beğeni alayım” Aslında orda istenilen şey beğeni değil, dopamin. O dozu alman lazım. İşte şöhret de bu türlü bir şey.
Siz de kendinizle dalga geçiyorsunuz?
Ben o dalgayı geçmesem aslında kafayı taraftım. Ben bi devir sonra şunu dedim Armağan Beyefendi. Dedim ki “Bak herkes senle dalga geçiyor. Sen kendine o denli sert vur ki sana vuracak halleri kalmasın.” Ben kendimle o denli bir dalga geçtim ki. Velev Gezi devranı dedim ki “Hiç bu kadar biber gazına gerek yoktu, Taksim'de konser versem dağılırdı millet” dedim o denli başladı. Artık sahiden beni beğenilmeyen sesli zannediyorlar.
Sizin bir evladınız da var?
Evet bir evladım var evet, kızım var.
O nerde?
Evlendi, Trabzon'a gelin gitti. 2 tane evladı oldu. Ben dedeyim artık.
Şaka?
Evet iki tane torunum var.
Nitekim mi?
Evet
Siz kaç yaşında evlendiniz ki?
Ben çok küçüktüm. 17 yaşında evlendim 18 yaşında peder oldum. Ondan sonrası esasen o denli gelişti. O da erken evlenince ben dede oldum artık. İki tane torunum var.
Nasıl bir şeymiş dedelik?
Hoşlanmıyorum 🙂 Dede olmak çok şık de dede fikri bana biraz şey geliyor, ürkütücü. Evlatlar aslında biraz daha büyürlerse bana dede dememeleri için tekmeleyebilirim onları 🙂 “Dede deme len, abi!”
25 yıl içinde keşke bunu yapmasaydım dediğiniz ne var?
Her şey… O denli bir kişim ki, dünkü aklımı beğenmiyorum. Dün yaptığımı bile eleştiriyorum. Sahiden kendimi çok geliştiren bir kişim. Evrime inanmayanlar varsa, Darwin teorisine inanmayanlar varsa bana baksınlar. Ben hakikaten çok çok küçük bir haberden, çok küçük bir birikimden kendimi yetiştirmiş bir kişim. Bunu bütün samimiyetimle söylüyorum. Bugün baktığım aman o kadar çok değiştirmek istediğim şey var ki, hepimizin yok mu? Keşke bunu da yapmasaydım, keşke şunu da yapmasaydım… Ancak bir yandan da bakıyorum hangimizin geçmişi çok arı ki? Hangimiz geçmişte yanlışlar yapmadık? Hz. İsa'nın dediği üzere “İlk taşı en günahsız olanınız atsın” bana yani.
Pederiniz ne iş yapardı?
Almanya'da çalışıyordu, taksi şoförüydü. Lakin biz çok çokça babamı görmedik. Ben babamı şöhret olduktan sonra gördüm. Validem bizi doğuruyor Adana'da, sonra Almanya'ya gidiyor. 20 günlükken bizi anneannemiz büyüttü. Anamı de görmedim yani çok ziyade. Anasız babasız büyüdüm yani. Ve anasız babasız büyüyen bir evlat, kendimi bu kadar geliştirmişim. Keşke benim de bu türlü imkanlarım olsaydı da en iyi mekteplere gitseydim, en iyisini yapsaydım lakin o denli bi imkanımız yoktu.
Pekala bir şey sorcam. Ananız pederiniz Almanya'da çalışıyordu, dediniz ki çok yoklukla büyüdüm ben. E Almanya'dan para yollamıyorlar mıydı?
Yollamıyorlardı. Çok enteresan di mi? Niçin yollamadılar bilmiyorum lakin o kadar küçüktüm ki hatırlamıyorum. Terk edildik diyeyim ya…
Kaç evlatsınız?
Bir kardeşim daha var. Münferit validelerden babalardan bir kaç tane daha var. Çok karışık hikaye. Oralara girersek çıkamayız.
Bu kadar hayatta yapayalnız olmak çok çetin bir şey değil mi?
Sıkıntı işte. Aslında yapayalnız, rehbersiz bir hayata çıkıp, bir güruh günah yapıp, ahir sakin bir limanda durmak şayet benim hayatla ilgili bir muvaffakiyetim varsa budur zati. Bu kadar kayıptan sonra şöhret kaybı, para kaybı, özgürlük kaybından sonra ben bi akıl hastanesinde de gözümü açabilirdim. Çok ağır ilaçlarla hayata bağlanıyor olabilirdim. Benim hayattaki en büyük muvaffakiyetim, kendimi düz bir çizgide tutmak olmuştur herhalde.
David Copperfield vakası…
David Copperfield geldi. Yerkürenin en büyük sihirbazı. Adam Empire States'i kaybetmiş, Brooklyn Köprüsünü kaybetmiş, Özgürlük Heykeli falan. Yerkürenin en büyüğü, son nokta! Şovuna gittik. Şovunda toplar attı. Kimde durursa müzik bittiğinde top, pilates topları. Benim de kucağımda kaldı, hakikaten çıktık. Adam bizi bi biçim kaybetti. Sonra dedileri ki siz şeye geçin, David Beyefendi gelecek size hadisesi anlatacak. Sonra bizi bir kulise aldılar, David Copperfield geldi. Dedi ki şayet gazeteciler sorarsa biz iki yıldır bu şova çalışıyoruz, anlatmayın dediler. Bayanın biri dedi ki “Aa bu müzikçi, bu söyler” dedi. Adam bana ne dedi biliyor musun? “Öyle bir şey yapmaz, yaparsa da biz sihirbazların şahsi güçleri vardır. Hayatını mahvederim” dedi. Hadise da ne, benim söylediğim şu. Birisi dedi ki: Nasıl uçuyordu dedi, ben de dedim ki “herhalde ip vardı” dedim. Sonraki gün 8 sütuna manşet: Atilla Taş David Copperfield'ın sırrını açıkladı. Ne? İp varmış! Velev Cem Yılmaz anlattı ya gösterisinde “Adam uçsa esasen peygamberliğini ilan eder” diye. O hikayedeki mal benim.Bu vukuattan sonra ne bi daha kasetim sattı, ne bir klibim bi daha bi şeyim oldu, hayatım mahvoldu. Dedim ki bu herif bana bela mı okudu.
Röportajın tamamı için görüntüyü seyredebilirsiniz
Onedio
