Hiç Bu Gözle Bakmadınız! 12 Erkek Masal Karakterine Yakından Bakış

Pamuk prensesin annesi ölürken, cici annesi onu sokağa atarken, genç kız ormanda üvey annesinin gönderdiği avcıdan hayatını güç kurtarıp cücelerin konutuna sığınırken, orada kurduğu hayatına yeniden pis üvey annesi tarafından kast edilirken ortada olmayan arkadaş, masalın sonunda ormanın kuytularında ortaya çıkar, Pamuk’u öper, canlandırır, atının terkisine atıp masraf. 

Kim bu prens arkadaşım? Masalın sonunda ne oluyor, evleniyorlar mı, 7 cüceler nasıl kanıyor bu türlü bir adama? Aşikâr ki bu adam Pamuk Prenses’in üvey annesinin adamıdır. Dudağına sürdüğü panzehir ile Pamuk Prenses’i uyandırmış, 7 cücelerin itimadını kazandıktan sonra onu alıp üvey annenin sarayındaki zindana götürmüştür. Böylelikle biz keyifli sonla bitmiş bir masal dinlediğimizi zannederken, Pamuk zindanda çürümüştür. Pamuk Prenses’in prensi bir “Ajan Provokatördür!!“

Erkek milletini masallarda nasıl aşağılayabiliriz diyen Grimm Kardeşler’in Sindirella masalına yerleştirdikleri karakterdir. Gece boyunca dans ettiği kızı, üzerinde kıyafetleri yokken tanıyamayacak kadar gerizekalı bir profil çizmektedir. Kızların ayak numarası ya 36 ya 37’dir, bilemedin 38, buna karşın elindeki bir ayakkabı ile yollara düşmüş, ayak numarasının 41 olduğu belirli olan tiplere bile ayakkabıyı denetmekten geri durmamıştır. 

Evlendikten sonra bu adamın Sindirella’ya iyi davranmış olması mümkün değildir. 3 saat dans ettiği kızın yüzüne bakmayan adam, evlendikten sonra ona değer verecek tıynette biri değildir. Sindirella’nın prensi “Maço bir Embesildir!!“

Diyelim ki siz bir saray buldunuz ormanın kuytusunda, yıllar içerisinde her yerini ot, böcek sarmış, yaşayan kimse yok, yıkık virane. İçine girdiniz, odaları dolaştınız (Ne için dolaşıyorsa artık! Hırlı mıdır hırsız mıdır belirli değil.) ve bir odada yatakta uyuyan hoş bir kız gördünüz. Aklınıza ne gelir? Birinci yapacağınız şey nedir? Hiçbiriniz bu soruya gidip onu öperim diye yanıt vermemiştir eminim ki. Zira savunmasız, yıkık dökük sarayda yatakta yatan birisine yapacağımız birinci şey onu denetim etmek, sıhhatinden emin olmaktır.  

Fakat bu prens ne yapıyor, sapık üzere yapışıyor kızın dudaklarına, artık ne düşünüyordu, ne umuyordu, ne planlıyordu bilmiyorum fakat Uyuyan Güzel’in prensi bildiğiniz “Sapıktır!!“

Daha bebekken kulenin doruğuna hapsedilen kızı, 20 yaşındayken bulan, bulduğunda da kuleye tırmanmak için aklına kızın saçlarını yola yola tırmanmaktan öbür bir fikir gelmeyen. Kolay, kolaycı, bayanlara nasıl davranması gerektiğinden bihaber prenstir. Masalın sonunda bizim bildiğimiz, prens ile evlenip bir ömür uzunluğu keyifli olduklarıdır, lakin o denli olmadığına ben eminim. Aklına “Rapunzel, sen saçını kulede sağlam bir yere bağla, tutunarak in.” demek gelmeyen, üzerinde zırhıyla toplamda 150 kilo haliyle kızın saçlarını çeke çeke kuleye tırmanan birinden Rapunzel’e iyi davranmasını beklemek en hafif tabiriyle saflık. 

Kaldı ki, kuleye sen de çıktıktan sonra ikiniz birden nasıl indiniz? Rapunzel’in Prensi “Hödüktür!!“

Bu karakter hakkında iyi şeyler söyleyeceğimi düşünüyor olabilirsiniz. Sonuçta Kırmızı Başlıklı Kız (KBK) ile büyükannesini, kurdun karnından çıkaran yiğit bir adam portresi var karşımızda. Pekala hakikaten bu türlü mi? Şayet masal bu kurtulma öyküsüyle bitseydi, avcıyı ben de alkışlardım. Ancak KBK’yı ve büyükannesini kurdun karnından çıkardıktan sonra, içine taş doldurup, dikip, hayvanı kuyuya atmak da nedir Allah aşkına? Dünyanın neresinde var bu türlü bir şey? Tamam öldürmüşsün hayvanı işte bırak git, daha ne demeye saatlerini harcayıp bildiğin ameliyat yapıyorsun? Neden kurt azaplar içinde ölsün, ölürken de acılar içinde kıvransın istiyorsun? Senin kederin ne be adam?

KBK’yı kurtaran avcı tereddüde yer bırakmayacak biçimde bir “Psikopattır!!” Tahminen de masalın ilerleyen vakitlerinde büyükanneyi kendisi yemiş bile olabilir, o derece zira.

Aslında bu arkadaşa hiç değinmek istemiyordum. Zira hayatının akışını bir kedinin saçma sapan kararlarına bağlayan, ondan medet uman biri markiz olsa ne olur, prens olsa ne olur, kral olsa ne olur? Kendi kararları olmayan, ipini nereye çeksen oraya gelen birinin ismini dahi anmak istemiyorum. Kaldı ki ipini çeken de çizme giymiş bir kedi. Çizmeli Kedi’deki çocuk bildiğiniz “Güdü Malıdır!!“

Vaktinde ne boklar yedi de cadı tarafından kurbağa yapıldı bilmiyoruz. Kaç yıldır kurbağa, bu numarayla kaç genç kızın kanına girdi hiç bilmiyoruz, fakat bildiğimiz bir şey var ki kurbağa prens de uyuyan güzel’in prensi üzere seksomanyak bir tiptir. Yoksa bir cadı neden fakat öpülmeyle bozulan büyü yapar ki? 

Bana soracak olursanız masalın karanlık noktaları şöyle; bu prens cadının dünyalar hoşu kızına asıldı, türlü laflarla, tahminen evlenme vaadiyle kızı kandırıp kanına girdi, sonra da sen yoluna ben yoluma dedi. Cadı bunu öğrenince onu kurbağa yaptı. Öbür bir izahı olamaz. Demem o ki kurbağa prens muhakkak “Kızları Ağına Düşüren bir Hovardadır!!“

Bakmayın masalın sonunda Gepetto babasıyla sarılmalarına, perinin bunu gerçek bir çocuk yapmasına. Ben eminim ki ergenlik ile birlikte babasını dövüp cebinden parasını alan birine dönüşmüştür. Zira tutarsız, istikrarsız ve hafif gerizekalı bir tiptir pinokyo. Her söylenene kanan, verdiği kelamı saniyeler içinde unutan, ağlarken gülmeye başlayan biridir. Büyümesiyle birlikte meseleleri da büyüyecek, hele ki Gepetto babanın ölmesini takiben serseriliğe vuracak bir kişiliktir Pinokyo. 

Şayet ki peri geri gelip bunu tekrar oduna çevirmediyse, yalnızca kendisinin değil diğerlerinin da canını yaktığı aşikardır. Pinokyo tartışmasız bir “Sosyopattır!!“

Çok masal dinledim, çok masal okudum, çok masal anlattım. Kaç cadılar, zalimler, hainler gördüm. Çok berbatlar, vicdansızlar, sinsiler tanıdım lakin Hansel ve Gretel’in babası kadar hayın, zalım, beter birisini tanımadım. Kendinden olma öz çocuklarını kandırıp ormana götüren ve orada bırakmaya çalışan, birincide başarılı olamayında sonraki gün tekrar deneyen, günün birinde çocuklar kendi gayretleriyle ve kucakları altınla dolu halde geldiklerinde onları bağrına basan çok hayvan evladı göremezsiniz. İşte Hansel ve Gretel’in babası bu türlü it kişilikli, terbiyesiz bir insan evladıdır. İkinci karısının ağzına bakıp öz çocuklarını kurda kuşa yem etmekte bir beis görmeyen, bir saniye olsun vicdanı sızlamayan biridir. 

Küçük Besleme öyküsündeki baba, bu babanın eline su bile dökemez. Hansel ve Gretel’in babası “Su katılmamış bir….!!” Neyse.

Masal aleminin en uçarı, elindekinin değerini en bilmeyen tipidir. Elindeki cini bir türlü efektif kullanmayı becerememiş vakit içerisinde sahip oldukları ona sahip olmuştur. Bize tanıtılan saf, saf, hafif akılsız çocuk tiplemesi çocuklarımızı yanlış yönlendirmektedir. Alaaddin muhakkak rol model olacak biri değildir. Bilgisiz, vurdumduymaz, iş bilmezin tekidir. Tekrar de kendisi için makus konuşmak istemiyorum çünkü içinde bulunduğu kaideler her gün karşılaştığımız kurallara benzemez. 

Alaaddin bildiğiniz “Safın Önde Gideni, Bayrak Taşıyanıdır!!“

Tamam bunlar harami, hırsız, gaspçı. İnsanların malını çalan, pis beşerler. Ancak sorarım size o devirde kim yapmıyordu bunları? O devirde kim iyiydi ki bunlardan iyi olmasını bekliyoruz. Yani bunlar hırsız, harami fakat onların altınlarını çalan Ali Baba iyi insan o denli mi? Ağabeyi Kasım hatalı değil o denli mi? Bana sorarsanız bu masalda Ali Baba hem hırsız hem de katildir. Haramilerin altınlarını çalmış, ağabeyinin de ölümüe sebep olmuştur. Ne yani haramilerin altınlarını çaldı da halka mı dağıttı? sahiplerine geri mi verdi? hırsızlık malını çalmak ve onunla iyi bir hayat sürmek caiz mi? cürüm değil mi?

Demem o ki, haramiler 1 berbatsa, Ali Baba 5 berbattır ve bu masalda asıl sorgulanması gereken Ali Baba’nın işlediği kabahatler ve hatalardır. Ali Baba “Hırsız ve Katildir!!“

Bir masalda erkek karakter iyi diyeceğiz, onda da canavar yapmışlar!!