Antalya’da Covid-19 ağır bakım servisinde çalışan hemşire Semiha Kurt, Mart ayından bu yana çok kuvvetli koşullarda çalıştıklarını ve çok duygusal anlar yaşadıklarını söz etti. Kurt, “Gözümüzün içine bakarak, ‘Nefes alamıyorum, kurtarın bizi hemşire hanım’ diyen hastalarımızla birlikte ağladığım vakitler oldu” dedi.
Koronavirüsün Türkiye’de de ortaya çıkmasıyla birlikte hastanelerde kurulan Covid-19 ağır bakım servislerindeki sıhhat çalışanları, aylardır gece gündüz çalışıyor.
Sağlıkçılar, canlarını hiçe sayarak hastaları sıhhatlerine kavuşturmak için çaba ediyor. Ağır bakımda aileleri yanlarında olamayan hastaların yeme, içme üzere tüm muhtaçlıklarını da sıhhat çalışanları karşılıyor. Sıhhat çalışanları, hastaları yaşama döndürebilmek için savaş verirken bir yandan da ortalarında duygusal diyaloglar yaşanıyor. Kimi vakit hastalar son isteklerini sıhhat çalışanlarına iletirken, kimi vakit da kendilerini kurtarmaları için yardım istiyor.
Antalya’daki 46 pandemi hastanesinden Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi’ndeki ağır bakım servislerin birinde 9 aydır tüm yer değişikliği tekliflerini reddeden 20 kişilik takımda yer alan hemşire Semih Kurt da bu sıhhat çalışanlarından biri.
Çalıştığı hastanede koronavirüs tedavisi gördü
Pandemiyle birlikte konutundan ayrılıp otelde kalmaya başlayan Kurt, 2 çocuğundan başka kaldığı süreçte sıkıntı günler yaşadı. Hemşire Kurt, mart ayında nöbette olduğu bir gece saat 02.30’da ağır bakımda tedavi gören Antalya’nın ilk koronavirüs vakalarından Fikriye Uyandırmış, kendisinden portakal istedi. Kurt, hastane yemekhanesinden bulduğu portakalı Uyandırmış’a eliyle yedirdi ve iyileşeceğini söyleyerek moral verdi. Hemşire Kurt’un kısa mühlet sonra koronavirüs testi müspet çıktı ve teneffüs sorunu nedeniyle çalıştığı hastanedeki Covid- 19 servisinde tedaviye alındı. Bu sırada ağır bakımda şuuru kapalı halde tedavisine devam edilen Uyandırmış ise bir müddet sonra hayatını kaybetti. 20 gün süren tedavisi tamamlanan hemşire, vazifesinin başına dönerek, hastaları için gayrete kaldığı yerden devam etti.
“‘Kurtarın bizi’ diyen hastalarla birlikte ağladım”
Ağır bakımda çok zorlandıklarını ve vatandaşların önlemlere uyarak kendilerine yardımcı olmasını isteyen hemşire Semiha Kurt, “Mart ayından bu yana ağır bakımda çok kuvvetli koşullar altında çalışıyoruz. Çok duygusal vakitler yaşadığımız da oluyor. Ruhsal ve fizikî olarak çok yıprandık. Hasta kapasitesi olarak çok ağır günler yaşadık. Kronik hastalığı olan yahut fizikî olarak zayıf ve hastalığı olmayan, dinamik, sıhhati yerinde olan genç hastalarımız da oldu. Çok sıkıntı bir süreçti ve hayatını kaybeden hastalarımıza hepimiz çok üzüldük. Gözümüzün içine bakarak, ‘Nefes alamıyorum, kurtarın bizi hemşire hanım’ diyen hastalarımızla birlikte ağladığım vakitler oldu” dedi.
‘Portakal en sevdiği şeymiş…’
Birtakım hastalarıyla kurduğu diyalogların kendisini çok üzdüğünü anlatan Kurt, “Çok üzücü lakin benim aklımda yer eden bir olay yaşadım. Birinci olaylarımızdan biri olan 78 yaşındaki Fikriye Teyzemiz vardı. Gece 02.30 üzere beni çağırarak portakal istediğini söyledi. Biz de hastane yemekhanesini arayarak portakalı bulduk. Portakalı elimle yedirip kendisine moral vermeye çalıştım. ‘İyileşeceksin, güçlü olman lazım’ diyerek, onunla konuştum. Fikriye Teyze kısa müddet sonra vefat etti. Sonrasında yakınlarından öğrendim ki hayatta en çok sevdiği şey portakalmış. İnanılmaz etkilendim, hala anlattıkça gözlerim doluyor. Teyzenin son isteğini yerine getirmiş oldum çok mutluyum” dedi.
‘Kimse yokken yanlarında biz varız’
Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi ağır bakım sorumlusu Doç. Dr. Nilgün Kavrut Öztürk ise hastalarla duygusal bağ kurduklarını belirterek, “Bir kısmı o sırada son isteklerini söylüyor. Ailelerinden kimse yanında olamazken, yanlarında olan kişi bizler oluyoruz. Bu bizim için de epeyce ağır bir ruhsal yük oluyor” tabirlerini kullandı.
Onedio
