Bu programı ben televizyondan seyrettim, dün üzere hatırlıyorum o soyunma anını!
90’lı yılların başında özel televizyon kanallarının ve radyoların ülkemize gelmesiyle yaşanan heyecanını bilen biler. O devir Star 1’de yayınlanan Cem Özer’in “Laf Lafı Açıyor” programı, Türk televizyonlarının birinci talk gösterilerinden biridir.

Düşünün ki o programda şimdi ismini bilmediğimiz Kenan Doğulu, orkestra ile ortalarda müzik söylüyordu. Bazen yeniden o kadar bilmediğimiz Yıldız Tilbe de geliyordu ve ağzımız açık bu “yeni yetenekleri” büyük bir keyifle dinliyorduk.

Herkesin Cem Özer’in soğuk esprilerinden nefret ettiği fakat büyük bir merakla da seyretmeden duramadığı Laf Lafı Açıyor’un o kısmındayız artık. Konuklar müzikçi Aylin Livaneli, modacı ve müzikçi Halil Kadirbeyoğlu, şair Nara Benek. Türk televizyonlarında yaşanan en farklı anlardan biri bu üçlünün konuk olduğu kısımda gerçekleşti.

Lakin meşakkat şu ki Aylin Livaneli, Can Yücel ve bir öbür genç şairle kısma konuk olacağını düşünüyordu. Nara Benek’in şiir okurken soyunan bir şair olduğu bilgisi ise kendisine kuliste gelmiş ve çekimi terk etmek için ataklarda bulunmuştu. Lakin Cem Özer, çenesiyle Livaneli’yi ikna etmiş ve kalmasını sağlamıştı.

Çekimler, programın yayın saatinden 1 saat evvel tamamlanıyordu. Aylin Livaneli, bayan vücudunun teşhirine mutlaka karşı olduğunu söylüyordu ancak ikna olmuştu bir defa, yapacak bir şey yoktu. Nara Benek, transparan gömleği ile Aylin’in hudutlarını en başından bozmuştu bir sefer.

“Nara’dan Hınzırcalar” şiir kitabının tanıtımı için stüdyoda bulunan Nara Benek, “Anneme bir bildiri iletmek istiyorum” giriş konuşmasını yaptıktan sonra “Kızın televizyon kızı oldu anne” isimli şiirini okumaya başlamıştı.

“Kendimle bir oyun oynadım,
ismi çıplak bayan.
siz bana ne kızın, ne küfredin
sakın üzülme anne,
ben televizyon kızı oldum,
sinema icabı soyunmaktayım
bu türlü gerekiyor anne…”
Nara Benek şiirini okuduktan sonra “ben soyunuyorum artık” diyerek gömleğinin düğmelerini açıyor ve göğüs nahiyesini özgürlüğüne kavuşturuyor. Bunu gören Aylin Livaneli “böyle rezalet olmaz” diyerek hüngür hüngür ağlamaya başlıyor ve stüdyoyu terk ediyor. Modacı Halil Kadirbeyoğlu ise o kadar rahatsız görünmüyor.

Bu olay Türk televizyonlarında birinci kere gerçekleşen bir şok desek palavra olmaz. Nara Benek’e programdan sonra çıplaklık ve Aylin Livaneli’nin yansısı sorulduğunda ise şu kelamları söylüyor:

“Çıplaklık benim dünya görüşüm, çıplaklık benim ruhumda var. Hepimiz dünyaya çıplak olarak geldik, çıplak olarak da gideceğiz. Çekimde de bu görüşlerimi açıkladım. Kanılarım açık, biçim olarak da vücudumu bastırmıyorum. Şiir yazarken bedenimden belirli bir güç çıkıyor. O vakit soyunmam gerekiyor, soyunuyorum dedim. Cem Özer de “burada da yapar mısın?” dedi, soyundum. Gazetecilere soyunarak poz veriyorum da neden TV’ye vermeyeyim? Hayatım boyunca ciddiye aldığım şeyler beni üzdü. Çıplaklık da beni üzdü. Artık çıplaklığın beni üzmesine müsaade vermeyeceğim. Çıplaklığım yüzünden de kimsenin beni eleştirmesini istemiyorum”
Yıllar sonra bir röportajda Cem Özer’e bu bahis sorulduğunda ise onun yorumu da şöyle olmuştu:

Bir konuğunuz vardı, ekranda göğüslerini açmıştı.
Nara Benek şair. Doğaçlama olmuştu, programlı değildi mesela o olay.
Tekrar olsa tekrar yapar mısınız o denli bir şey, yoksa pişman mısınız?
Yok yaparım lakin artık televizyonlarda o denli bir şey yapamazsınız, yaptırmazlar. Ne kadar geriye gittiğimizin bir göstergesi. Dünya televizyon tarihinde de tektir o olay. Amerika’ da haberlere de çıkmıştı o olay.
Programımda bir şair göğüslerini açtı diye gençler berbat yola düşmedi!
Lakin çok mu gerekli idi yani?
Hayır gerekli değil idi alışılmış. Planlanmış değildi.
RTÜK ceza kesmedi mi?
O vakitler RTÜK yoktu. Dolayısı ile de o denli bir olay oldu diye de kimse sokaklara çıkıp fahişe olmadı. Yasak mantığı için söylüyorum.
Gençlere makus örnek olmadı diyorsunuz?
E alışılmış sonraki gün kimse sokaklara çıkıp göğüslerini filan açmadı. RTÜK’ ün mantığını bu açıdan sakat buluyorum işte. Yasaklar her vakit, yasaklanan şeyi daha cazip kılar. Artık sigarayı mozaikliyorlar biz bilmiyor muyuz, onun sigara olduğunu. Çok Şark’lı ve aciz bir uygulama. Biz daima örtmenin ve yasaklamanın peşindeyiz.
Yani hasılı o günlerden bugünlere çok fazla şey gördük, yaşadık fakat artık hiçbir şey tıpkı değil. Üstteki olayı televizyondan seyretmiş bireyler de hemen SGK’dan emeklilik gün sayılarına baksın, az kalmıştır muhtemelen; kendimden biliyorum…

Onedio
