Milyonerlerin uzay gezintileri başladı. Geçen hafta Virgin Galactic’in kurucusu İngiliz trilyoner Richard Branson ve takımı birinci uçuşu gerçekleştirerek bir prensip imza attı. 20 Temmuz’da ise Amazon’un ve Blue Origin’in kurucusu Jeff Bezos, Blue Origin’in New Shepard roketiyle uzaya çıkacak. New Shepard pilotsuz ve tam otomatik bir uzay aracı.
15 sefer yörünge altı uçtu ancak şimdi kimseyi taşımadı. Yani uzayda şimdi milyarderlerle sonlu olsa da turizm çağı başladı diyebiliriz.
Şimdilik bu uçuşlar uzayın sonuna, yani yörünge altına düzenleniyor. Virgin Galactic’in uçuşu 85 km (53 mil) yüksekliğe idi. Pekala bu yükseklik aslında uzay olarak sayılır mı? Uzayın başladığı yerin tarifi nedir?
Kármán çizgisi, 100 km (62 mil) olarak 1957 yılında İsviçre Hava Sporları Federasyonu tarafından bir faaliyetin havacılık mı yoksa uzayla ilgili mi olduğunu belirlemek için kabul edildi. ABD Hava Kuvvetleri ve NASA ise bu hududu 80 km (50 mil) olarak belirler. Bu irtifaya, X-15 ve bilhassa özel olarak finanse edilen SpaceShipOne dahil olmak üzere bir dizi özel uçak tarafından ulaşıldı. Hatta 112 km’ye (70 mil) kadar çıkıldı. Yani Branson’un VSS Unity’sinin mevcut muvaffakiyetinin çok üzerinde. Blue Origin lansmanı ise 106 km (66 mil) hedefliyor.
250 BİN DOLAR
Bu yükseklik, aslında yörüngede olmak manasına gelmiyor. Bu irtifada yörüngede olmak için yatay tarafta asgarî 7.85 km/s (17.500mph) süratle seyahat ediyor olmanız gerekir. Unity yalnızca üst hakikat bir hızlanma ve akabinde denetimli bir düşüştü. Bunu yapmak nispeten kolay, lakin bunu bir yörüngeye dönüştürmek hem güç hem mühendislik açısından çok daha güç.
Bir milyarderin 1 saatlik seyahat için 250 bin dolar ödeyerek dünyaya 85 km yükseklikten bakması birçok insanı heyecanlandırdı olağan. Lakin reaksiyonlar de yok değil. Bu türlü bir teşebbüse harcanan sayıların dünyada süregelen yoksulluk, pandemi üzere yaşamsal meselelere ayrılmaması örneğin…
BİR DE ÇEVRESEL BOYUTU VAR
İşin bir de bugüne kadar dillendirilmeyen bir çevresel boyutu var:
Virgin Galactic’e nazaran, Unity’de tek bir uçuş, Londra- New York ortası bir seyahatte business class’taki bir yolcuya muadil olan 1.2 ton karbon emisyonuyla sonuçlanıyor. Havacılıkla karşılaştırıldığında, bu oran küçük olabilir lakin bu uçuşlar ne kadar sık ve nizamlı olursa o kadar fazla karbon eklenecek. Blue Origin’in motorları ise sıvı hidrojenle çalışıyor. Bu nedenle emisyonlar en az seviyede olsa da sıvı hidrojen üretimi ve gereçlerin taşınması için karbon maliyeti hala bir sorun.
Cumhuriyet
