Hani bazen oturup “Keşke çocuk olsaydım be!” diye düşünürsünüz ya, düşünmeyin! Zira şu an yetişkinken bile almadığımız sorumluluğu çocukken almışız, resmen uğraş dolu yıllar yaşamışız. Bunu büyükler ne anlasın tabii!
1. En berbatı de bu! Ekonomik özgürlüğün yok ya, bu türlü bi şey olabilir mi? Anan baban ne verirse onu yettirmek zorundasın.
İktisatta dışa bağımlılık hiç tasvip etmediğimiz bir şey. Bize bunu ta küçüklükten öğrettiler. Piyasanın durumundan haberleri yok, hala daha üç kuruş verip öpücükle geçiştiriyorlar. Ayıp ayıp!
2. Bi defa gezme olayı, mutlaka sizin plan programınızla ilgili bir şey değil. Annen Şükriye teyzengile kısır ve kek yemeye gidecekse sen de gidiyorsun.
Koca koca beşerler birisinin yeni gelininden, 5 numara orlon ipinden ve dizideki kızın aşk hayatından bahsedecekler ve sen gık demeden dinleyeceksin. Bu türlü çocukluk olmaz olsun!
3. Ret karşılığı almak kaygısıyla yan komşuya “Müsaitseniz annemler size gelecek.” diye gidip yürüyen WhatsApp misyonunu görürsün.
Kapı açılınca ne yaşayacağın muhakkak değil, sana neler diyecekler o da aşikâr değil! O tansiyonu yaşayan bilir. Küçüğüz diye bizi tansiyon hastası yapacaklardı neredeyse!
4. Ailen “Seneye de giyersin” dediği için asla tarz sahibi olamazsın; ağız tadıyla bir imaj oluşturamazsın!
Ne çektik be ne çektik! Ceket giyersin, kolları uzun gelir. Pantolon giyersin, yarım metre uzun paçayla dolaşırsın. Gocuk alırlar, içinde kaybolursun… Gitti gül üzere yıllarımız imaj yapamadan :(
5. Ruh halinin değişken bir şey olduğunu mutlaka anlatamazsın. Mısır yerken canının şeker çekmesinin nesi tuhaf? Asla bunu anlamazlar!
Olabilir ya, olamaz mı! Kendileri bir sürü abuk subuk şeyi birebir anda tüketirken iyi. Tahminen çocuk olarak benim birtakım hormonlarım beni ele geçirdi ve buna pürüz olamıyorum. Neden bu diktatörlük? Neden birebir anda iki şeye sahip olamıyoruz???
6. Bayram gezmelerinde ismini tam olarak bilemediğin yaşlı akrabaların hepsini tek tek öpersin; onlar da seni ıslak öpücükle severler…
Şahane geleneklerimiz var, kabul. Buna kimsenin bir itirazı yok fakat çocuk gözünden bakınca o işler o denli olmuyor. Aslında seni zorla götürmüşler, bir de tek tek tanımadığın insanların hepsini öptürüyorlar. Haydi tamam para verince tekrar okey; bi de boş geçenler var :(
7. Sınıftaki çocuğun biri bitlendi diye senin de sıtkın sıyrılır, durduk yere al başına belayı!
Lanet mümkün bitler nerden geliyor hala anlayabilmiş değilim. Artık niçin gelmiyor mesela da illa okuldayken geliyor? Ben ne hoş pazar banyomu yapmışım, Bizimkiler’i izlemişim, sabah da tertemiz okuluma gitmişim. Kendi bitlerinle niçin beni muhatap ediyorsun arkadaşım?!
8. Kıymetli gün ve bayramlarda bir sürü insanın önüne çıkartıp şiir okuturlar, elin ayağın zangır zangır titrer. İtiraz da edemezsin üstelik…
Örnek öğrenci olmanın en değerli kuralıdır topluluk önüne çıkıp bir şeyler söylemek. Kendimizi sevdiricez diye ne heyecanlara katlandık, baygınlıkların eşiğinden döndük de kimse gelip halimizi hatrımızı sormadı be! Valla helal olsun!
9. Herkes meskende otururken yalnızca onlardan daha küçük olduğun için bakkala gönderilirsin. Lojistik sorumlusu musun, çocuk musun aşikâr olmaz!
Çok gıcık bir durum. Herkes yan gelmiş yatmış, yalnızca sen çocuksun, at üzere enerjin var diye seni getir-götür işlerinde kullanıyorlar. Tahminen ben çizgi sinema seyretçem?
10. Veli toplantısı olduğu vakit “Acaba öğretmen benimle ilgili neler ispiyonlayacak?” diye gerim gerim gerilirsin.
Offf hatırlaması bile kaygı sineması gibi! Toplantı boyunca annenlerin okulda, senin meskende yaşadığın süreci bir gözünün önünden geçirsene? Resmen dram kardeşim, vallahi dram!
11. 23 Nisan’da eşli danslar yaptığın vakit sınıf arkadaşların senin hakkında çabucak “Sen onu seviyosuuuun” diye mesnetsiz dedikodular çıkartır.
Allah Allah… Kardeşim, çabucak o denli şey yapmanız mı lazım? Çabucak gıybet ateşini harlıyorlar insafsızlar. Onlar evvel kendilerine baksınlar, kimin kimi sevdiğini de biz çok iyi biliriz!
12. Konuk geldiğinde yemek masasından tecrit edilip öbür çocuklarla bir arada yer sofrasında yemek yersin. Gözün daima büyüklerin yediği masada kalır.
“Ulan bana da mı be!” dersin içinden. O masaya oturmaya layık görülmediğini düşünüp içten içe kinlenirsin ve oraletini içince her şeyi unutursun. Olsun; ya oralet olmasaydı?
Foto
13. Konuta gelen konuklar “Anneni mi daha çok seviyorsun yoksa babanı mı?” diye saçma sorular yöneltip seni polemiklerin içine çekmeye çalışır.
Şimdiki aklımız olsa “MİLLET AÇ AÇ!” diye karşılık verirdik aslında. Büyükler ortalarında konuşacak bir şey kalmayınca çoklukla çocuklara sardırırlar bu türlü. Beni polemiklere sokmayın kardeşim, efendi üzere çayınızı için. Haksız mıyım lakin?
Onedio
